روش تکثیر

سنگ مرمر سفید با طول ۳۰ و عرض ۱۵- ۱۰ سانتی متر با زاویه ۱۰ درجه در آکواریوم می گذاریم. دفعه اول که ماهی آنجل تخم ریزی می کند، اسپرم نر را نمی تواند بارور کند.
دفعه دوم بعد یک ساعت از تخم ریزی سنگ را برداشته و در تانک دیگری که به اندازه ۲۰- ۱۵ سانتی متر آب داشته باشد از دارو ضد عفونی کنند. (متیلن بلو) به ازای هر لیتر یک قطره به آب اضافه می کنیم.

دمای تانکی که اصلی است با دمای تانکی که تخمها را در آن می ریزیم برابر باشد. یک سنگ هوا نزدیک تخم ها می گذاریم.  

از روزی که به لارو تبدیل شدند آب را به اندازه یک نوشابه خانواده یک لیتری سیفون می زنیم و آب را به همان اندازه (بدون کلر) اضافه می کنیم.

بعد از اینکه کیسه های زرد غذایی آنها تمام شد از تخم میگو (آرتمیا) که در منزل درست کرده ایم، هر چهار ساعت یک بار به عنوان غذای زنده به آنها می دهیم.

توجه کنید (آرتمیا را از مغازه با مارک سر گربه خریداری و بعد در همین شیشه های نوشابه خانواده که از سر ۵ تا ۶ سانتی متر خالی است، اندازه دو بند انگشت سنگ نمک می ریزیم. یک قاشق چایخوری آرتمیا به داخل آن می ریزیم- یک سنگ هوا هم می گذاریم ) بعد از ۲۴ ساعت میگو ها از تخم در می آیند.

پس از هر دفعه غذادهی تخم میگوهای مرده را سیفون می کنیم تا آمونیاک آب بالا نرود و ماهی ها نمیرند. تا ۲۵ تا ۳۰ روز اول از این غذا- آرتمیا- به آنها می دهیم.

بعد از آن آرتمیا را از مغازه ها بخریم یا دل گاو چرخ کرده بسیار ریز، بعنوان غذا به ماهی های خود بدهیم.

سپس کم کم آب را افزایش می دهیم. دما باید در ۲۸ درجه ثابت بماند.

شیوه های تشویق آنجل به باروری :

-دادن غذاهای گرانولی و به اصطلاح غذا خشک ازشرکتهای معتبر
-کرم منجمد (ارزش غذایی بالایی دارد)
-بچه گوپی زنده
-هر روز به اندازه یک شیشه نوشابه از آب آکواریوم خالی کنیم و به جای آن آب با ۷ درجه کمتر از آب آکواریوم به آن اضافه می کنیم تا ماهی احساس کند بارندگی شده و تشویق شود به تخم ریزی (آنجلها را از یک جا تهیه نکنید و از چند جای مختلف تهیه کنید)
-موقع تخم ریزی نباید به آکواریوم نزدیک شویم
-اگر تخم ها را خودش بخورد از تخم ریزی خودداری خواهد کرد
-کف آکواریوم فقط یک سنگ هوا باشد و شن نداشته باشد. برای تانک بچه ها خوب است.

نکته

در تانک اصلی هیچوقت دارو نزنند. حتی اگر ماهی مریض است آن را جدا کنند و در تانک دیگری دارو بزنند.
هرزمان که ماهی می خرید مستقیما آن را داخل آکواریوم نیندازند. زیرا ممکن است باکتریهایش دیگرماهی ها را بیمارکند ویا بکشد یا خودش را بکشد.
لذا بهتر است سه تا چها روز در داروی ضد عفونی کننده نگهدارید. بعد از ۳ تا چهار روز وارد آکواریوم کنید.

یکی از اولین و مشهورترین اعضای دنیای جدید خانواده سیلکیده ها است که به امریکا وارد شدند، درحقیقت ۲ گونه از آنجلها و جود دارد

آنجلها نسبتا تخت بوده و یا ماهیان از پهلو فشرده شده ای هستند که اندازه بدن آنها تقریبا به ۳ اینچ می رسد. آنها دارای باله های پشتی و مخرجی فوق العاده بلندی می باشند.
یک ماهی آنجل که به خوبی رشد کرده باشد می تواند به طول ۵ اینچ و ارتفاع ۱۰ – ۹ اینچ برسد. جهشی به نام veiltail وجود دارد که ۴ ـ ۳ اینچ به طول و عرض ها اضافه می کند. ماهی آنجل اصلی نقره ای همراه با خطهای مشکی است.

• زیستگاه:

ماهی های نسبتا زیادی در امتداد و طول رودخانه آمازون وجود دارند که مورد علاقه دوستداران ماهیان مناطق گرمسیری بوده است.

آناه به ندرت صادر می شود به این علت که در آنجا گونه هایی وجود دارند که ارزش معقولی را دارا هستند.

• مراقبت:

محیط طبیعی آنها آبهای سبک و اسیدی رودخانه آمازون است. آنها می توانند در PH بین ۲/۷ ـ ۵/۶ زندگی نمایند اما جهت تکثیر آنها به آب باPH 6/8ـ ۵/۶ (کمی اسیدی) نیازمندند. دمای مورد علاقه شان F 85 ـ ۷۰ و بهترین دمای ممکن F80 ـ ۷۶ است.

• تغذیه:

آنجلها تقریبا نسبت به هر غذایی علاقه نشان می دهد. اگر در فکر تکثیر آنها هستید یک رژیم متنوع و غذای زنده و غذاهای منجمد شده را استفاده کنید. آرتیما، کرمهای سفید، کرمهای سیاه، توبی فکس، دافنی، بچه گوپی و … از غذاهای دیگر مورد علاقه شان است. نوزادان به آسانی می توانند آرتمیای تازه هیچ شده را ببلعند و یا هر غذای به خوبی خرد شده می تواند بادهان آنها متناسب باشد.

دوستان آنجلها: زنده زاها، تتراها، رازبوراها، گورامی ها، Rainbow ، Cry cots ، Plecos و Discus و مردارخوارهای صلح جو

نژادهای مختلف ماهی آنجل:

۱- Gold pearl

گونه Pterophyllum Scalare:

اندازه: cm12

تغذیه: همه چیز خوار

سرشت: صلح جو
آنجل Gold Pearl نیازمند مخزن به خوبی با گیاه پوشیده شده با حداقل ۳۰ گالن آب می باشند که آب آن سبک و اندکی اسیدی باشد. سنگ و چوبهای در آب مانده می تواند به آب آکواریوم اضافه گردد. اما جایی را برای شنای آزاد آنها در نظر بگیرید.

گورامی بالن دارای فرم بدنی متفاوت با سایر نژاد های گورامی است. این ماهی دارای بدنی گرد می باشد که از این نظر شباهت زیادی به ماهی پرت پیدا کرده است. این ماهی دارای بدنی سفید رنگ متمایل به صورتی می باشد. گورامی بالن با نام های گورامی بوسنده ی بالن و گورامی صورتی نیز شناخته می شود.
این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است. این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.
گورامی بالن ماهی ای صلح جو است. حداقل حجم آکواریوم برای این ماهی ۱۰۰ لیتر، دمای مناسب برای آن ۲۲ تا ۲۷ درجه و پی هاش مناسب بین ۶ تا ۸/۸ می باشد.بهترین آکواریوم برای این ماهی، آکواریومی همراه با گیاهان طبیعی و تخته سنگ می باشد تا مکان هایی برای پنهان شدن ماهی فراهم آورد.
بهترین راه برای تشخیص گورامی نر از گورامی ماده توجه به باله ی پشتی ماهی است.در ماهی نر این باله بلند و نوک تیز است، در صورتی که در ماهی ماده کوتاه تر و دارای نوک گرد می باشد. در زمان جفتگیری ماهی نر لانه ای حبابی در زیر برگ ها می سازد و سپس شروع به جلب کردن ماهی ماده می کند. بدین صورت که در پشت آن حرکت می کند و آن را به مسیر تخمریزی هدایت می کند. در این زمان ماهی نر با باز کردن باله ها و تغییر رنگ خودنمایی می کند. هنگامی که این رفتار از ماهی نر مشاهده شد باید ارتفاع آب را کاهش داد و به حداکثر ۱۵ سانتی متر رساند. پس از تخمریزی باید ماهی ماده از آکواریوم خارج شود. زیرا ماهی نر وظیفه ی نگهداری از فرزندان را به عهده دارد و ممکن است که به ماهی ماده آسیب برساند. ماهی نر تا زمان خروج نوزادان از تخم، از آن ها مراقبت می کند. پس از خروج نوزادان از تخم، آب آکواریوم باید به طور مداوم سیفون شود. به خصوص در هفته ی سوم. نوزادان تازه متولد شده باید با آنفوزوئر یا نوزاد میگو تغذیه شوند.
گورامی  جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.
این ماهی با ماهی هایی همچون مولی، دم شمشیری، بارب و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

گورامی دارف عسلی با نام های گورامی دارف یا گوارمی عسلی نیز شناخته می شود و مشابهت های بسیاری با گورامی دارف دارد.این ماهی دارای رنگ زرد و قهوه ای است که این رنگ در زمان جفتگیری بیشتر خودنمایی می کند. این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت است.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.گورامی دارف عسلی به آکواریومی با حداقل حجم ۳۸ لیتر همراه با پوشش گیاهی انبوه و هوادهی مناسب نیاز دارد.مناسب ترین محیط برای زندگی این ماهی آکوریومی کوچک همراه با ماهیان صلح جو است.لازم به ذکر است که این ماهی در زمان جفتگیری قلمروطلب می شود.گورامی عسلی در زمان جفتگیری شروع به ساخت لانه های حبابی می کند.البته تخمریزی قبل از ساخت این لانه ها انجام می شود و پس از ساخت لانه، ماهی ماده تخم ها را جابه جا کرده و به لانه انتقال می دهد.پس از انجام این مرحله لازم است که ماهی ماده از آکواریوم خارج شود.نوزادان پس از یک روز از تخم خارج می شوند و قادر به شنا کردن خواهند بود.ماهی نر تا ۲ یا ۳ روز از نوزادان مراقبت می کند و پس از آن باید ماهی نر را از آکواریوم خارج نمود.نوزادان در اوایل باید با آنفوزوئر و بعد با نوزاد میگوی آب شور تغذیه شوند.گورامی عسلی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.گورامی عسلی با ماهی هایی همچون مولی، دم شمشیری، گوپی، پلاتی، انواع تتراها، دانیو، رازبورا، انواع بارب ها و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

گورامی شکلاتی ماهی ای صلح جو است که دارای رنگ متمایل به سبز و قهوه ای است و دارای خط های عمودی زرد در امتداد بدن می باشد.اغلب آن ها دارای نقطه ای سیاه بر روی نوار زرد در بین دم و بدن می باشند.زیستگاه گورامی شکلاتی شبه جزیره ی مالاگا و سوماترا می باشد.این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.گورامی شکلاتی ماهی حساسی است که حداقل حجم آکواریوم آن باید حدود ۱۱۴ لیتر باشد.این ماهی به آسانی دچار بیماری های پوستی می شود.لذا کیفیت خوب آب از ارکان مهم در نگهداری این ماهی می باشد.گورامی شکلاتی آکواریومی با گیاهان انبوه و دمای ۲۴ تا ۲۹ درجه ی سلسیوس را ترجیح می دهد.بهترین راه برای تشخیص جنسیت این ماهی این است که لوله ی ماهی نر برجسته تر است و به دم ماهی نزدیک تر می باشد.همچنین ماهی نر دارای باله های تیز تری می باشد.گورامی شکلاتی تخم ها را در دهان خود نگهداری می کند.در هنگام جفتگیری، ماهی نر و ماده به ته آکواریوم رفته و ماهی ماده تخم ها را در دهان خود جمع آوری می کند.ماهی ماده ۱۴ روز تخم ها را در دهان خود حمل می کند و در این مدت غذا نمی خورد.بنابراین باید قبل از جفتگیری،ماهی ماده در شرایط خوبی قرار گرفته باشد.گورامی شکلاتی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.این ماهی با ماهی هایی همچون گوپی، پلاتی، رازبورا، انواع تترا و انواع لوچ ها سازگاری دارد.

گورامی مرواریدی ماهی صلح جویی است.این ماهی یکی از جذاب ترین و مقاوم ترین نوع از دسته ی ماهیان گورامی است که نگهداری آن در آکواریوم آسان است. این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.آکواریومی با حداقل حجم ۱۱۴ لیتر و ارتفاع آب حدود ۳۰ سانتی متر برای این ماهی مناسب است.قرار دادن گیاهان شناور بر روی آب و فراهم کردن مکان هایی برای پنهان شدن ماهی امری موثر در سلامت این ماهی است.سنگ های کف آکواریوم باید تیره باشند و باید نور به طور ملایم به آکواریوم بتابد.گورامی مرواریدی باید با ماهیان صلح جو و هم اندازه ی خود نگهداری شود.در غیر این صورت ماهی گوشه گیر شده، زیبایی خود را از دست می دهد و از غذا خوردن امتناع می کند.دمای ۲۳٫۵ تا ۳۰درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۵ تا ۸٫۵ برای این ماهی مناسب است.تشخیص دادن جنس نر و ماده در این ماهی آسان است.چرا که این ماهی دارای عضو جفتگیری است.این عضو در ماهی نر نوک تیز تر و قرمزتر از ماهی ماده است.همچنین باله ی پشتی در ماهی نر نوک تیز تر از این باله در ماهی ماده است.قبل از جفتگیری باید جفت ماهی را با میگو و کرم زنده یا منجمد تغذیه نمود تا برای جفتگیری آماده شوند.دمای آب باید بر روی ۲۶٫۵ درجه تنظیم شود و ارتفاع آب نیز باید در حدود ۱۰ تا ۱۵ سانتی متر باشد.ماهی نر برای هر تخم یک لانه ی حبابی ایجاد می کند.پس از تخمریزی لازم است که ماهی ماده از آکواریوم خارج شود.پس از خروج اولین نوزاد از تخم ماهی نر نیز باید از آکواریوم خارج شود.نوزادان باید با غذاهای مایع یا آنفوزوئر تغذیه شوند.هنگامی دو هفته از تولد نوزادان گذشت می توان نوزاد میگوی آب شور را به رژیم غذایی نوزادان اضافه کرد.زمانی که نوزادان به سن یک ماهگی رسیدند به راحتی می توانند غذای خشک را دریافت و تغذیه نمایند.آب آکواریوم نوزادان باید هر دو یا سه روز سیفون شود و زمانی که نوزادان بزرگتر می شوند باید آن ها را بین چند آکواریوم تقسیم کرد تا از مرگ آن ها جلوگیری شود.گورامی مرواریدی جانوری همه چیزخوار است و بهتر است که در رژیم غذایی آن انواع غذاها از جمله جلبک دریایی، غذاهای منجمد، کرم خونی و میگوی آب شور قرار گیرد.این ماهی با ماهی هایی همچون گوپی، مولی، پلاتی، دم شمشیری، رازبورا، دانیو و انواع تترا ها سازگاری دارد.

گورامی طلائی تغییریافته ای از گورامی آبی است که دارای رنگ مایل به نارنجی است.تفاوت دیگر این ماهی با گورامی آبی در این است که این ماهی فاقد نشان هایی است که بر روی بدن گورامی آبی وجود دارد.این ماهی جزء دسته ماهی های لابیرنت نیز می باشد.این بدین معنا است که این ماهی دارای دستگاه تنفس خاص و متفاوتی با سایر ماهی ها است.این ماهی ها دارای عضوی می باشند که به آن ها این امکان را می دهد تا مستقیما” از هوا تنفس کنند.این ویزگی به آن ها این اجازه را می دهد که در سطح آب شنا کنند.