با سلام

دوستان عزیز،این که نظر نمیدید،به این معنیه که وبلاگ من هیییییییچ اشکالی نداره و بهترین وبلاگ دنیاست!

گفتم که در جریان باشید...

با تشکر!

ماهی سرماری قرمز بومی مناطق جنوبی آسیا است. این ماهی با نام سرماری غول پیکر نیز شناخته می شود. چرا که این گونه از ماهیان سرماری تا ۹۵ سانتی متر رشد می کند. این ماهی موجودی بسیار پرخاشگر و پرخور است. سرماری می تواند در یک روز تا نصف وزن خود غذا مصرف کند. همین رفتار باعث شده است که این جانور لقب ماهی هیولا را در بین سایر ماهیان داشته باشد.

سرماری علاقه ی زیادی به خوردن غذاهای زنده نشان می دهد. اما با توجه به پر اشتها بودن این ماهی و به صرفه نبودن استفاده از غذای زنده، می توان این ماهی را به مصرف سایر غذاهای ماهیان آکواریومی عادت داد. آکواریوم این ماهی نیاز به سیستم تصفیه ی آب قوی دارد. همچنین تعویض ۵۰ درصدی آب آکواریوم به طور هفتگی توصیه می شود.

ماهی سرماری دارای لابیرنت است که این ویژگی به آن امکان تنفس مستقیم و جذب اکسیژن از هوا را می دهد. سرماری توانایی زنده ماندن در شرایط سخت تنفسی را دارد. برای مثال در شرایطی که یک آبگیر رو به خشک شدن باشد این جانور می تواند مدتی در خشکی حرکت کرده و مکانی جدید را برای زندگی پیدا کند. دسترسی این ماهی به سطح آب در آکواریوم و همچنین وجود درپوش برای آکواریوم دو امر ضروری برای نگهداری سرماری در آکواریوم است.

فراهم کردن آکواریومی همراه با گیاه و فضاهایی برای پنهان شدن ماهی فضایی طبیعی را برای این ماهی به وجود می آورد. دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶.۰ تا ۸.۰ برای این ماهی مناسب است.

سنگ ماهی آب شیرین با نام  شیرماهی آب شیرین نیز شناخته می شود. سنگ ماهی در شرایط ایده آل تا سی سانتی متر رشد می کند. اولین نکته برای رسیدن به این اندازه، نگهداری سنگ ماهی در آب نیمه شور است. چرا که این ماهی جزئ ماهیان لب شور است.شاید تا به حال این ماهی عجیب رو دیده باشید و از رخساره سنگ مانندش به شگفتی در بیادماهی به شکل سنگ ساکن با سری و دهان بزرگ که گونه های مختلف آب شیرین و آب شورداره که قسمت اب شور انها بسیار از نظر تنوع رنگی گوناگون ولی اب شیرن انا معمولا به رنگ قهوهای با خالهای سیاه و ÷وشش سر وسر÷وش ابشوشی دارای شاخکها کوچک و خارهای نرم کوچک بطوریکه من ۱ دفعه که لمسش کردم تعجب کردم که چرا این زره پوش سخت مانند بسان ۱ تیکه گوشت لخم بسیار نرم هستش و باله ÷شتی خطرناک میباشه پس مواظب باشید وبالهایه سینه ÷هن رو به ÷این داره
دارای مبدا Australia, Thailand, Indonesia, New Guinea میباشه
به ۲۶ سانت میرسه معمولا زنده خوار هستشسنگ ماهی به آکواریومی با حجم ۲۲۰ لیتر، دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۷.۸ تا ۸.۵ نیاز دارد.

تعیین جنسیت این ماهی کار بسیار دشواری است و تکثیر آن در آکواریوم نیز به ندرت دیده شده است.
سنگ ماهی از دسته ماهیان گوشتخوار است. این ماهی اغلب در طبیعت جایی کمین می کند و سخت پوستان و ماهی های کوچک را شکار می کند. در آکواریوم نیز اگر بتوانید این ماهی را به همین نحو تغذیه کنید بهتر است. در غیر این صورت می توانید این ماهی را با گوشت میگو، صدف دو کفه ای و گوشت ماهی تغذیه کنید. اما یا باید غذا را به وسیله پنس در دهان او قرار دهید یا غذا را طوری رها کرده که  درست مقابل دهانش قرار گیرد.

نکته بسیار مهم:
PH بالای ۷ تا کمی قلیایی برای رشدش حیاتی هست به PH اسیدی بسیار حساس هستش به شرایط اب بد مثل امونیاک بالا حساس بطوریکه زود ضعیف و به بیماری خورده گی باله ها مبتلا میشه.آب brackish یا نیمه شور رو مد نظر داشته باشین(حیاتی هست).
من به ان که در حدوده ۱۰ سانت بود غذای زنده میدادم ولی نکته بسیار مهم دیگه این که نباید با ماهیای حریص و فرض یکجا نگه داری بشه چون جزو شکارچیای کفزی ساکن هستش بسیار در غذا خوردن سختگیره بطوریکه غذای زنده حتما باید نزدیک سرش بشه تا شکارش کنه و بعد با ۱ خیز سریع مثل فرشته کوسه ماهی اب شور میبلعش اگر حوصله داشتید وقتی خوراک زنده تو تانکش میریزید به شکار کردن جالبش توجه کنید.در ایران و بعضی از کشورها به اسم شیر ماهی نیز معروفه و بهش وزغ ماهی نیز مگن.ماهی که دارای باله زهر دار بسیار خطرناکی پس از لمس کردنش امتناع کنید.

بیشتر توی ماسه های سفید زیباتره و ماسه های ریزو به روی بدنش مثل شن میریزه که خیلی زیبا میشه.
معملا پشت اشیاء بزرگ یا یک گوشه تانک میشینه و در روز به ندرت حرکت میکنه ÷س جزو ماهیان شبگرد یا( Nocturnal) هستشگاهی بصورت بسیار زیبا روی بالهای سینش میایستد که مثل ۱ شیر کوچوله بامزه میشه.
یک مطلب جالب دیگه اینه که این ماهی ها در طبیعت به هنگام جزر و مد به اب شیرین و اب رودخانه لب شور میرن برای همین به اب نیمه شور نیازمندند.

نام های رایج: نوع  گوشتخوار” پنکوسی باله بلند ، پنگوسی شکارچی ، پنگوسی گوشتخوار و ….  نوع غیر گوشتخوار”پنگوسی معمولی ،پنگوسی گیاه خوار، پنگوسی باله کوتاه و ….
انواع دیگری از پنگوسی ها با نام های مختلف هستند اما بحث ما در مورد انواع رایج یعنی نوع گوشتخوار و معمولیست
 خانواده: Pangasiidae
زیستگاه اصلی : تایلند
دمای مناسب نگهداری:۲۲ الی ۲۶ درجه سانتیگراد
پ-هاش: ۶/۵ الی ۷/۵
طول عمر:حدودا ۱۰ سال
سازگاری : پنکوسی باله بلند ( گوشتخوار ) ماهی های کوچکی که در دهانش جای بگیرد را می خورد ، ولی پنکوسی باله کوتاه (معمولی ) با بیش تر گیاهخواران و بعضی گوشتخواران سازگار است .
توجه : پنکوسی گوشتخوار یا شکارچی دارای باله ی پشتی نوک تیز است و رنگ تیره ای دارد در صورتی که باله ی پشتی در پنکوسی های معمولی کوتاه و قوس دار است و رنگ آن ها روش تر است. پنگوسی های دیگری نیز در بازار وجود دارند مانند کالر پنگوسی ، پنگوسی خال دار و …..

پنگوسی شکارچی

پنگوسی معمولی

شناخت:این گونه از ماهیان بزرگ (پنگوسی ها) در کشورهای جنوب شرقی آسیا همچون تایلند ، مالزی و ویتنام یافت می شوند .کوسه ی ملون یا پنگوسی نامی است که به این ماهی اطلاق می شود و علتش هم به خاطر نحوه ی شنا کردن آن در میانه ی آب و یا شباهت ظاهری اش با هم نام خود (کوسه) می باشد . این ماهیان به خانواده ی پنگاسیده ها (PANGASSIDAE) تعلق دارند . این خانواده شامل تعدادی ماهی است که همگی بومی جنوب شرقی آسیا بوده و حداقل تا ۴۵ سانتیمتر رشد می کنند . به جهت اندازه ی بزرگ و زندگی جمعی آنها اغلب شکار شده و به عنوان غذا مورد استفاده قرار می گیرند . پنگوسی می تواند به وزنی بالغ بر ۱۵ کیلوگرم برسد و بزرگی در حدود ۱۲۰-۱۰۰ سانتیمتر در طبیعت داشته باشد اگرچه در اکواریوم به ندرت به ۵۰ سانتیمتر میرسند. در عرض ۴ سال به بلوغ جنسی می رسند و میتوانند تولیذ مثل کنند.
نگهداری: برای نگهداری ماهی پنگوسی (شکارچی یا معمولی) به دلیل جثه بزرگ نیاز به اکواریوم بسیار بزرگی دارید.شاید در ابتدا ماهی کوچک و دوست داشتنی به نظر برسند که در هر اکواریومی بتوانید انها را نگهداری کنید ولی با گذشت زمان و رشد چشم گیر انها در اخر به اکواریوم بزرگی نیازمندید.بنده شخصا نمیتوانم اندازه ی خاصی را پیشنهاد دهم زیرا هر اکواریومی میتواند برای انها کوچک باشد شما فکر کنید میخواهید از یک جفت پنگوسی که هر کدام طولی معادل ۳۰ الی ۴۰ سانتیمترکه  قطرنسبتا بزرگی نیز دارند نگهداری کنید حال اکواریوم مناسب پنگوسی ها چقدر باشد مناسب است؟؟؟ شاید بگویید یک اکواریوم یک متری برای انها کافیست و شاید این نظر را داشته باشید که یک اکواریوم دو یا سه متری هم برای انها کوچک است به هر حال تصمیم با خود شماست که نسبت به مکان یا مدت زمان نگهداری از پنگوسی های خود تصمیم بگیرید. شما بجز سایز اکواریوم باید به مسائل دیگری مانند اکسیژن مناسب و فیلتراسیون خوب اکواریوم نیز دقت کنید. شخصا توصیه میکنم در اکواریوم پنگوسی های خود از دکرهای سنگی یا سفالی و ….. استفاده نکنید شاید استفاده از تزئینات گیاهی به نحوی که مانع حرکت انها نشود مناسب باشد زیرا تانک خالی و بدون تزئنات هم برای ماهی ناخوشایند است و هم زیبایی زیادی ندارد به هر حال در این قسمت هم تصمیم با خود شماست البته همانطور که در بالا نیز اشاره شد بهتر است از دکرهای سنگی استفاده نکنید زیرا حرکت سریع انها بین سنگ ها ممکن است باعث زخمی شدن و خراش های روی پوست شود.در مورد خصوصیات فیزیکوشمیایی اب مانند دما و پ-هاش هم در بالا صحبت شد و تنها نکته باقیمانده برای نگهداری پیدا کردن هم تانکی مناسب برای انها میباشد البته ممکن است شما بخواهید انها را به صورت جفت یا بیشتر به صورت تک گونه در کنار یکدیگر نگهداری کنید که در اینصورت نیاز به پیدا کردن هم تانکی مناسب نخواهید داشت ولی در صورتی که بخواهید هم تانکی برای انها در نظر بگیرید باید اختلافی را بین پنگوسی های معمولی و گوشتخوار قائل شوید زیرا پنگوسی های معمولی را میتوانید با اکثر ماهیان گیاه خوار چه کوچک و چه بزرگ نگهداری کنید ولی در مورد پنگوسی گوشتخوار یا شکارچی نمیتوان به این راحتی صحبت کرد زیرا همانطور که از اسمشان پیداست پنگوسی های شکارچی هر جنبنده ابزی که در دهانشان جای بگیرد را خواهند خورد به هیکل انها توجه نکنید و بیهوده تخمین نزنید و واقع بینانه قضاوت کنید زیرا  پنگوسی های شکارچی ماهیان بزرگتر از جثه خود را هم شکار میکنند و بهتر است انها را با ماهیان پهن و قوی جثه گوشتخوار نگهداری کنید. نکات دیگری که میتوانم در انتهای بخش نگهداری انها مورد بحث قرار دهم ترسو بودن ماهی در اکواریوم های کوچک و ترسیدن انها در صورتی که به انها کوچکترین شوکی وارد کنید است. سعی کنید هیچگاه به اکواریوم انها ضربه نزنید یا هنگام غذا دادن به انها باعث ترسیدنشان نشوید، چراغ های اکواریوم را یکدفعه روشن نکنید و از انجام مسائلی که باعث ترس انها شود خوداری کنید.

تغذیه: برای پنگوسی های گوشتخوار یا شکارچی برای رشد سریع میتوانید از غذاهای زنده مانند ماهیان طعمه (ماهیان رودخانه ای) یا غذاهای گوشتی مانند دل گاو و جگر استفاده کنید ماهی کیلکا نیز مورد توجه انها است. برای پنگوسی های معمولی میتوانید از غذاهای خشک که در کف فرود می ایند استفاده کنید البته انها هم مانند پنگوسی های گوشتخوار از دل و جگر نیز تغذیه میکنند ولی هیچ گاه غذای زنده را نمیخورند حتی ماهیان خیلی کوچک ، بنابراین برای پنگوسی های معمولی خود شما میتواند فقط از غذاهای خشک و گوشتی استفاده کنید ولی برای پنگوسی شکارچی هم از غذاهای زنده و هم گوشتی و هم خشک میتوانید استفاده کنید.

پنکوسی سفید

پنکوسی گیاه خوار

نکته: در صورتی که پنگوسی شما بترسد یا ان را تازه به اکواریوم جدیدی منتفل کردید تا چند روزی غذا نخواهد خورد و حتی ممکن است در گوشه ای بیحرکت باقی بماند. نسبت به شوک وارد شده ممکن است در بعضی موارد  تا یک ماه هم غذا نخورند و بیحرکت بماند یا حرکات شدید و تندی از خود بروز دهد.
تکثیر: تکثیر انها در فضای کم آکواریوم عملاً غیر ممکن است و تنها برای استفاده ی تجاری آنها را در استخر های بزرگ تکثیر می کنند.
تشخیص جنسیت: راه راه های روی بدن پنکوسی های نر بلند تر و تیز تر از ماده هاست ضمن اینکه پنکوسی های ماده بزرگتر از نرها هستند.

شامل مولی دم عقربی- مولی بالن- مولی بادبان باله – مولی ساده و رنگارنگ ، تمام مولی ها با رنگهای سفید وسیاه، پرتقالی ، قرمز، زرد ، نارنجی و رنگارنگ هستند .

طول بدن ماهی ماده تا ۱۰ سانتیمتر و نرها به ۸ سانتی متر میرسند  و بایکدیگر آمیزش دارند . مولیها علاقه شدیدی بخوردن غذاهای گیاهی دارند. آنها ماهیانی صلح جو و کم توقعی هستند ولی در کنار کم توقعی پر خور نیز می باشند ، به اینصورت که گویی تمام طول روز گرسنه اند ، ولی اینطور نیست! بهتر است برای ارضای این میل آنها مقدار جیره غذای روزانه شان را در نوبت های بیشتر به آنها بدهیم که دچار بیماری گوارشی نگردند ، گرچه بیماری و فشار به دستگاه گوارشی قابل مشاهده نیست ولی ثابت شده در طول این فشار (به دستگاه گوارشی) ، ماهی به بیماری های دیگر راحت تر دچار می گردد .

به علت فعالیت زیاد و پرخوری ، مولی ها دارای سوخت و ساز بدنی زیادی اند و فضولات آنها نیز از ماهیهای هم جثه خود بیشتر است ، بنابراین به اکسیژن فراوان و آکواریومی با نور کافی و گیاهان زیاد جهت تجزیه فضولاتشان نیازمندند.

تکثیر این ماهی ها خیلی راحت و بسهولت انجام می شودو به خوردن بچه های خودشان زیاد علاقه نشان نمی دهند. طریقه تشخیص آماده بودن ماهی ماده در موقع زایمان از روی حجم شکم ماهی ماده می توان پی برد. بطوریکه شکم کاملاً بزرگ می شود. در ماهی های زنده زا از روی خال سیاه که در زیر شکم ماهی ماده است می توان زمان نزدیک شدن زایمان را حدس زد، چون خال سیاه هر چه بزرگتر شود زایمان نزدیکتر است.

مولیها معمولاً هر ماه یک نوبت از ۳ عدد الی۳۵۰ عدد بچه زایمان می کنند. اگر شرایط نامناسب باشد، بطوریکه مولی ماده قادر به زایمان نباشد، بعد از گذشت چند ماه اگر شرایط ایجاد شود ماهی ماده می تواند تعداد زیادی بچه ماهی ها را بطور یکجا و با همدیگر در عرض ۲ ساعت زایمان کند. مولی ها همانند بقیه زنده زاهای دیگر قابل تشخیص جنسیت هستند ( باله تناسلی که در زیر شکم ماهیان نر وجود دارد) .

نام علمی : ندارد.
نام معمولی ( عمومی ) : پاروت خونی پاروت قرمز،پاروت قرمز خونی (معروف به پوزه میمونی)
Red Parrot , Blood Red Parrot , Red Blood Parrot و Blood Parrot
نامهای دیگر : Parrot Cichlid
خانواده : سیچلاید Cichlidae
پاروت خونی آمیخته ای( hybrid ) است در بین دو گونه از ماهیان خانواده سیچلیده
منشاء ( زادگاه ) : دورگه ، بطور طبیعی در دسترس نیست. (آمیخته ای از دست بشر است و در تمام دنیا پراکنده است)
اندازه بالغین : ۲۰ سانتیمتر
تغذیه : همه چیز خوار است. بطور عمده از غذای پولکی و حبه ای (پلت pellet ) با ترکیبی از سبزیجات استفاده میکنند اما از غذاهای دیگر نظیر میگوی آب شور و کرم خونی منجمد یا خشک نیز استفاده میکنند.

خلق و خو ( سازگاری ): صلح جو ، ولی قلمرو طلب است خصوصا به هنگام تخمریزی .
محل جاگیری در تانک ( آکواریوم ) : تمام مناطق (بیشتر د رکف و میانه)
اندازه تانک ( آکواریوم ) : برای پاروتهای جوان ۸۰ لیتر و برای بالغین ۲۰۰ لیتر
تولید مثل : تخمگذار
سطح مراقبت ( نگهداری ) : آسان تا متوسط
حرارت مطلوب : ۲۲ تا ۲۸ درجه سانتیگراد
ساختار تانک ( آکواریوم ) : بهتر است تعدادی صخره یا مکانهایی برای پنهان شدن ماهی وجود داشته باشد
تعیین جنسیت : در شرایط معمول امکان پذیر نیست
شیمی آب : شرایط مطلوب سیکلیدهای آمریکایی برای این ماهی مناسب است.
ph ( اسیدیته آب ) : ۶٫۵ تا ۷ (دامنه ۶ تا ۸ )
سختی آب : ۱۰ dGH
طول عمر : ۱۰ سال
ماهی پوزه میمونی از زیباترین ماهیان اکواریومی است که البته نظرات زیادی در مورد محل زندگی وتکاملات آن وجود دارد.

داتنوید

ماهی داتنوید بومی مناطق جنوبی آسیا است. زادگاه این ماهی بیشتر به تایلند نسبت داده می شود. داتنوید با نام های دیگری مانند ماهی تایگر سیامی، داتنوید تایگر و همچنین داتنوید طلائی نیز شناخته می شود. دلیل محبوبیت این ماهی خط های روی بدن اوست که ظاهر پلنگ مانندی به او می دهد. همچنین فرم بدن غیر معمول او نیز از جمله دلایل محبوبیت این ماهی است.
برای نگهداری داتنوید در آکواریوم های خانگی به آکواریومی بزرگ نیاز است. زیرا این ماهی تا ۵۵ سانتی متر در طبیعت و تا ۴۰ سانتی متر در آکواریوم رشد می کند. آکواریومی با حداقل حجم ۱۸۰ گالن برای نگهداری این ماهی مناسب است. وجود فضاهای فراوان برای شنا کردن ماهی و جریان ملایم آب در آکواریوم شرایط مناسبی را برای ماهی داتنوید مهیا می کند. دمای ۲۳٫۵ تا ۲۸٫۵ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۵ تا ۷٫۵ برای این ماهی مناسب است.
ماهی داتنوید موجودی نیمه پرخاشگر است. نگهداری داتنوید با ماهی های کوچک تر از او امری غیر ممکن است. چرا که ماهی های کوچک تر تنها یک غذا برای داتنوید به حساب می آیند. این ماهی با ماهی های بزرگ همچون پیکاک باس، آروانا، نایف، ماهی سر سوسماری و کت فیش های بزرگ سازگاری دارد. با این حال نگهداری این ماهی با سایر هم نوعان خود در گروه های سه تا شش نفره بهترین انتخاب است. داتنوید از جمله ماهیان رودخانه ای بزرگ است که گاهی عادت های بد طبیعی خود را در آکواریوم نیز انجام می دهد. از جمله این عادت ها بیرون پاشیدن آب از درون آکواریوم است.
رژیم غذایی ماهی داتنوید در طبیعت شامل ماهی های کوچک زنده است. اما در آکواریوم می توان از غذاهای مختلف برای تغذیه ی این ماهی استفاده نمود. غذاهایی مانند کرم خاکی، کرم خونی منجمد، دل گوساله، انواع میگو و حتی غذاهای خشک بسته بندی برای این ماهی مناسب است.برای نگهداری داتنوید در آکواریوم های خانگی به آکواریومی بزرگ نیاز است. زیرا این ماهی تا ۵۵ سانتی متر در طبیعت و تا ۴۰ سانتی متر در آکواریوم رشد می کند. آکواریومی با حداقل حجم ۱۸۰ گالن برای نگهداری این ماهی مناسب است. وجود فضاهای فراوان برای شنا کردن ماهی و جریان ملایم آب در آکواریوم شرایط مناسبی را برای ماهی داتنوید مهیا می کند. دمای ۲۳٫۵ تا ۲۸٫۵ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۵ تا ۷٫۵ برای این ماهی مناسب است.
ماهی داتنوید موجودی نیمه پرخاشگر است. نگهداری داتنوید با ماهی های کوچک تر از او امری غیر ممکن است. چرا که ماهی های کوچک تر تنها یک غذا برای داتنوید به حساب می آیند. این ماهی با ماهی های بزرگ همچون پیکاک باس، آروانا، نایف، ماهی سر سوسماری و کت فیش های بزرگ سازگاری دارد. با این حال نگهداری این ماهی با سایر هم نوعان خود در گروه های سه تا شش نفره بهترین انتخاب است. داتنوید از جمله ماهیان رودخانه ای بزرگ است که گاهی عادت های بد طبیعی خود را در آکواریوم نیز انجام می دهد. از جمله این عادت ها بیرون پاشیدن آب از درون آکواریوم است.
رژیم غذایی ماهی داتنوید در طبیعت شامل ماهی های کوچک زنده است. اما در آکواریوم می توان از غذاهای مختلف برای تغذیه ی این ماهی استفاده نمود. غذاهایی مانند کرم خاکی، کرم خونی منجمد، دل گوساله، انواع میگو و حتی غذاهای خشک بسته بندی برای این ماهی مناسب است.د (Widebar Datnoid)
ماهی داتنوید بومی مناطق جنوبی آسیا است. زادگاه این ماهی بیشتر به تایلند نسبت داده می شود. داتنوید با نام های دیگری مانند ماهی تایگر سیامی، داتنوید تایگر و همچنین داتنوید طلائی نیز شناخته می شود. دلیل محبوبیت این ماهی خط های روی بدن اوست که ظاهر پلنگ مانندی به او می دهد. همچنین فرم بدن غیر معمول او نیز از جمله دلایل محبوبیت این ماهی است.

برای نگهداری داتنوید در آکواریوم های خانگی به آکواریومی بزرگ نیاز است. زیرا این ماهی تا ۵۵ سانتی متر در طبیعت و تا ۴۰ سانتی متر در آکواریوم رشد می کند. آکواریومی با حداقل حجم ۱۸۰ گالن برای نگهداری این ماهی مناسب است. وجود فضاهای فراوان برای شنا کردن ماهی و جریان ملایم آب در آکواریوم شرایط مناسبی را برای ماهی داتنوید مهیا می کند. دمای ۲۳٫۵ تا ۲۸٫۵ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶٫۵ تا ۷٫۵ برای این ماهی مناسب است.
ماهی داتنوید موجودی نیمه پرخاشگر است. نگهداری داتنوید با ماهی های کوچک تر از او امری غیر ممکن است. چرا که ماهی های کوچک تر تنها یک غذا برای داتنوید به حساب می آیند. این ماهی با ماهی های بزرگ همچون پیکاک باس، آروانا، نایف، ماهی سر سوسماری و کت فیش های بزرگ سازگاری دارد. با این حال نگهداری این ماهی با سایر هم نوعان خود در گروه های سه تا شش نفره بهترین انتخاب است. داتنوید از جمله ماهیان رودخانه ای بزرگ است که گاهی عادت های بد طبیعی خود را در آکواریوم نیز انجام می دهد. از جمله این عادت ها بیرون پاشیدن آب از درون آکواریوم است.
رژیم غذایی ماهی داتنوید در طبیعت شامل ماهی های کوچک زنده است. اما در آکواریوم می توان از غذاهای مختلف برای تغذیه ی این ماهی استفاده نمود. غذاهایی مانند کرم خاکی، کرم خونی منجمد، دل گوساله، انواع میگو و حتی غذاهای خشک بسته بندی برای این ماهی مناسب است.